Układ HLA – ludzki antygen leukocytów odkryto w roku 1958. Układ cechuje się niezwykle wysokim polimorfizmem – zmiennością.

Geny kodujące HLA leżą w chromosomie 6 w locli: HLA A, HLA B, HLA C, HLA E (klasa I) oraz HLA DR, HLA DQ, HLA DP (klasa II). W każdym z nich wykryto wiele alleli, kodujących antygeny, które mogą być rozróżniane przez limfocyty.

Geny HLA dziedziczą się zestawami, tzw. haplotypami.

24 maja 1978 decyzją Sądu Najwyższego dopuszczono dowód z badań układu HLA.

Wartość dowodowa: MEC = 84 – 99% w zależności od zakresu badań.

Badania te dały możliwość wykluczenia ojcostwa w wielu wypadkach, natomiast nadal nie dają możliwości potwierdzenia ojcostwa.

Technika ta wymagała ponadto dużej próbki krwi, pobranie krwi w tej ilości może być niebezpieczne dla niemowląt poniżej 6 ms życia. Obecnie nie stosuje badania układu HLA w sprawach spornego ojcostwa.