Rak jelita grubego
Predyspozycje genetyczne wystąpienia raka jelita grubego – badanie wybranych mutacji w 3 genach: NOD2 (3020insC), CHEK2 (T157T), CDKN2A (A148T).
✓ Wysyłka Gratis ✓ Wynik do 5 dni roboczych ✓ Zestaw do pobierania materiału w cenie
Cena: 560 zł brutto
Genetyczne predyspozycje do raka jelita grubego
Rak jelita grubego jest jednym z najczęściej występujących nowotworów człowieka. Jego niebezpieczeństwo wynika z faktu, iż przez wiele lat nie wykazuje żadnych objawów, przez co jego diagnostyka często odbywa się w już zaawansowanym stadium choroby. Statystyki wskazują, że przeszło 10% przypadków zachorowań na raka jelita grubego ma podłoże genetyczne. Do pozostałych czynników decydujących o występowaniu raka jelita grubego należą: czynniki środowiskowe, dietetyczne, a także używki.
Diagnostyka genetyczna raka jelita grubego- dla kogo?
Badania genetyczne w kierunku predyspozycji do raka jelita grubego pozwalają stwierdzić obecność mutacji odpowiedzialnych za występowanie tego nowotworu. Jeśli w Twojej rodzinie wystąpił rak jelita grubego bądź została potwierdzona obecność mutacji jednego z genów zwiększających ryzyko zachorowania, warto rozszerzyć zakres badań i tym samym świadomie podjąć w przyszłości decyzję o działaniach profilaktycznych.
Jakie mutacje zwiększają ryzyko wystąpienia raka jelita grubego?
Najczęstszymi mutacjami warunkującymi występowanie raka jelita grubego są:
– NOD2 (3020insC)
– CHEK2 (T157T)
– CDKN2A (A148T).
Zmiana (3020insC) w obrębie genu NOD2 zwiększa ponad 2-krotnie prawdopodobieństwo zachorowania wwieku powyżej 60 roku życia – statystyki wskazują, że mutacja ta występuje w około 15 % wszystkich raków jelita grubego.
Zmiana (T157T) w obrębie genu CHEK2 zwiększa około 2-krotnie prawdopodobieństwo wystąpienia raka jelita grubego – mutacja ta występuje w około 10 % przypadków.
Zmiana (A148T) w obrębie genu CDKN2A zwiększa około 1,5-krotnie prawdopodobieństwo wystąpienia raka jelita grubego – mutacja ta występuje w około 5 % przypadków wszystkich raków jelita grubego.
Jak przebiega pobranie materiału do badań?
Materiał biologiczny do badań stanowi wymaz ze śluzówki policzka bądź krew (EDTA).
Wynik testu – co otrzymuje klient?
Wyniki testu predyspozycji do zachorowania na nowotwory podane są w formie raportu z badań, w którym w sposób czytelny i jednoznaczny zgodnie z normami jakości i zaleceniami EMQN podane są parametry badania i wykryte scharakteryzowane zmiany genetyczne bądź ich brak.
Technologia testu
- Posiadamy własne, w pełni zautomatyzowane laboratorium, posiadające procedury akredytowane przez Polskie Centrum Akredytacji zgodnie z normą europejską PN/EN ISO/IEC 17025 oraz międzynarodowe certyfikaty i standardy jakości obejmujące ISO 9001: 2015 . Akredytacja jest potwierdzeniem najwyższej jakości prowadzonych badań genetycznych i systemu zarządzania.
- Badania wykonujemy Procedurą Badawczą PB-3: Oznaczanie sekwencji nukleotydowej fragmentów DNA metodą terminacji dideoksy z terminatorami BigDye v.3.1., przy zastosowaniu nowoczesnej aparatury, renomowanych światowych producentów. Zespół badawczy kierowany jest przez doświadczonych specjalistów z dziedziny genetycznej diagnostyki medycznej (nr specjalizacji 021/2009.2/4, 021/2009.2/3).
- Nasze Laboratorium jest zarejestrowane jako podmiot wykonujący działalność leczniczą NZOZ – numer księgi rejestrowej 000000137221 oraz jest do ewidencji medycznych laboratoriów diagnostycznych prowadzonej przez Krajową Izbę Diagnostów Laboratoryjnych
- Wysoka czułość i specyficzność badania (100 %)
- Jednoznaczny, pewny wynik
Co to jest wirus HPV?
Ludzkie wirusy brodawczaka (HPV) to wirusy przenoszone drogą płciową, należące do rodziny Papillomaviridae. Wykazują one tropizm (selektywny wybór tkanki) do komórek nabłonka skóry i błon śluzowych. Do zakażenia komórek nabłonka dochodzi poprzez różne urazy naskórka. Powielanie wirusów skorelowane jest z procesem różnicowania komórek nabłonka. Do tej pory poznano ponad 100 różnych typów wirusa HPV, które podzielono w kilka grup: α, β, γ, μ i v. Do grupy α należy 60 wirusów atakujących nabłonek szyjki macicy, z czego 30 prowadzi do rozwoju raka szyjki macicy.